1e jaardag van Tess

Vandaag mag ik jullie meenemen in het leven van dit lieve en hartverwarmende gezin. De moeder van Tess* zocht een paar weken geleden contact met me op. Ze had een vraag. Ze zat maar tegen die ene datum aan te hikken: 16 september. De geboortedatum van Tess*. Dit jaar is het weer 16 september. De 1e jaardag van hun sterrendochter.  

Tess is het kleine sterrenzusje van vier grote broers die samen met hun lieve ouders ergens hier in Nederland wonen. De vader en moeder van Tess voelen elke dag nog de leegte, het verdriet, het gemis en de pijn, maar daarnaast is er ook zoveel liefde voor haar. Liefde voor hun dochter en liefde voor het kleine zusje van vier lieve broers. En ook dat mag gevierd worden. 

Een vraag

Met een vraag nam de moeder van Tess een paar weken geleden contact met me op. Of een bepaald kaartje er ook in het klein was? Ik reageerde en vertelde dat dit mogelijk was. Daarbij kreeg het kaartje een andere titel: Jij hoort er altijd bij. Het kaartje zou kleiner worden en roze. Ze vertelde me ook dat ze graag vergeet-me-nietjes wilde. Ook vertelde ze in een van onze contact berichten dat ze het zo jammer vond dat vergeet-me-nietjes er alleen zijn in het blauw. Verder gaf ze aan dat ze roze vlinderballonnen wilde, cupcake prikkers met het cijfer 1 en om de zakjes met de vergeet-me-nietjes te sluiten wilde ze roze sluitstickers. Ze hadden zelf al ergens anders lieve waxinelichtjes besteld waarbij de naam Tess langzaam verschijnt naarmate het kaarsje langer brandt. 

Haar vraag over de vergeet-me-nietjes liet me naar niet los. Ik had inmiddels wel vergeet-me-nietjes besteld en ook zaadjes voor vlindermix. Ik ging op zoek naar roze vergeet-me-nietjes en ontdekte dat dit gewoon bestond. Dat wist ik niet. Ergens was ik zo blij voor haar dat ik ze had gevonden. Al gauw kwamen de zakjes voor de zaadjes binnen en maakte ik er zelf een kaartje bij met zaaiinstructies. Weer een dag later kwamen de aangepaste roze mini kaartjes binnen. Alles stond in een doos te wachten tot het steeds meer compleet was om op te sturen.

De dag dat ik de doos vol lieve producten voor Tess op kon sturen en dit liet weten, schreef haar moeder terug dat het dan aan zou komen op de dag dat ze erachter kwamen dat Tess' hartje niet meer klopte. 

16 september 2021

Die ochtend om 06:14 uur werd Tess precies 1 jaar geleden geboren. Haar lieve moeder had de wekker gezet, maar dat was natuurlijk niet nodig. Na een onrustige nacht van een paar uurtjes werd ze wakker. Een kwartier voordat ze 1 jaar geleden werd geboren. Wat zijn de dagen naar een jaardag toe toch ontzettend onrustig en zwaar. Deze lieve mama was al 2,5 week bezig met de voorbereidingen. Met zoveel liefde wist ze precies hoe ze de geboortedag van Tess wilde herdenken, wat ze hiervoor nodig had en wat ze aan iedereen wilde geven. 

Op de dag zelf nam deze lieve moeder me mee en deelde de foto's met me. Het zijn heel persoonlijke en intieme foto's en ik vind het ontzettend bijzonder en lief dat ik ze mag delen. De foto's vertellen het verhaal, hun verdrietige verhaal. Je ziet een vader en moeder met 4 jongens. Je ziet een prachtig gezin, lachend op een foto. Iedereen die erbij was gisteren weet wat er is gebeurd. Maar voor de mensen die het niet zien, is het ook goed dat het verhaal verteld wordt. Want verdriet en een leegte zie je niet op een foto. Maar ze zijn er wel.

Naast het verdriet en de leegte is er zoveel liefde voor Tess

Die avond kreeg ik de foto's en ook meteen een brok in mijn keel. Een auto, gevuld met roze ballonnen, lieve pakketjes om aan de aanwezigen te geven. Er is een boom geplant voor Tess en ze aten wolkentaart. Haar vier broers bliezen de kaarsjes uit. Tess' moeder wilde aan iedereen vergeet-me-nietjes geven in de hoop dat zij nooit wordt vergeten. Maar ik kan me niet voorstellen dat dit lieve meisje ooit zou worden vergeten. In alles wat dit gezin doet, betrekken ze Tess erbij en op deze manier hoort zij er altijd nog bij.

Kijkend naar de ballonnen in de auto, voelde ik een brok in mijn keel. Een auto gevuld met roze en liefdevolle vlinderballonnen. Daar had Tess moeten zitten, op de achterbank bij haar broers. Tegelijkertijd zie je en voel je de liefde voor hun dochter.  

De ouders van Tess gaven iedereen die erbij was een zakje met het waxine lichtje waarbij haar naam langzaam verschijnt, een ballon, een kaartje en een zakje met de roze vergeet-me-nietjes. Ik hoop dat elk zaadje uitkomt en dat elke rozekleurig vergeet-me-niet bloemetje prachtig bloeit en groeit in het voorjaar. Straal maar en groei maar, doe dat maar voor Tess en laten we haar nooit vergeten. Ik in ieder geval niet. Tess, haar lieve ouders en broers zitten zeker in mijn hart.   

Lieve groeten, Carolien

Met toestemming mocht ik het verhaal en de foto's delen. De foto's staan zo symbolisch voor alle leegte en liefde die ze iedere dag nog voelen voor Tess.