Boeken

In 2021 werk ik aan:

Een boek over het verlies van Mees* en het bijna verliezen van Noud. Maar ook de angst om hem te verliezen. Want nadat Mees* was overleden in mijn baarmoeder met 20 weken, ging Noud hetzelfde doen als Mees*. Stoppen met groeien. Uiteindelijk werd ik met 25.4 weken opgenomen op de zwangerenafdeling van het Sophia ziekenhuis en werd Noud met CTG's in de gaten gehouden. Met 30.3 weken zijn Noud en Mees* geboren. In de nacht na wereldprematurendag en ging ook Noud door het oog van de naald. Noud woog 840 gram bij geboorte, viel terug af naar 760 gram en kreeg op de 5e dag een gecompliceerde bacterie die van zijn lange navellijn zijn bloedbaan indrong en Noud ontzettend ziek maakte. Hij kreeg een bloedvergiftiging. Nu was ik al 10 weken lang ontzettend bang geweest om ook Noud alsnog te verliezen in de zwangerschap, maar bleek het grootste gevaar toch een bacterie te zijn die hem ziek maakte terwijl hij in de couveuse lag. Ik heb een dagboek bijgehouden dat ik in het RMH Sophia kocht en schreef elke dag. Na 16 weken konden we Noud mee naar huis nemen en drong er eigenlijk toen pas tot me door wat er allemaal was gebeurd. In mijn boek beschrijf ik hoe ik 10 weken lang met een levende en overleden baby door moest lopen, omschrijf ik de NICU periode van Noud en omschrijf ik hoe ik door het rouwproces ging terwijl de wereld vrolijk door draait. 

In 2022 werk ik aan:

Een gedichtbundel en een boek rondom het verliezen van een baby of kind in het gezin.